Eccky

Bij marketing boys en girls is een flink enthousiasme uitgebroken over het verzekeren van een virtuele baby genaamd Eccky via de Ohra. Er schijnen al honderdduizenden mensen met een virtuele baby te zijn.

Dat enthousiasme begrijp ik best. Ik heb zelf vier niet-virtuele baby’s gehad, inclusief 4 keer een paar luiers, 4 keer een paar jaar zwemles, 4 keer jarenlang 10-minuten schoolgesprekken, etc. Een “echte” virtuele baby is zo gek nog niet.

Het virtuele mormel kun je, dankzij Ohra, nu bij geboorte al direct gratis volstoppen met verzekeringen.

In de praktijk mogen (kleine) kinderen overigens slechts tegen een heel gering bedrag tegen overlijden verzekerd worden. Het risico dat ouders plotseling in geldnood komen en creatief gaan zoeken naar nieuwe financiële bronnen is iets te groot.

De marketeers roemen de wijze waarop de verzekeraar op een alternatieve wijze verzekeringen onder de aandacht brengt, zelfs bij hele jonge kinderen.

Maar Eccky zijn we over een paar maanden weer vergeten. Na diepgravende analyses dat je daarmee kinderen al in een vroeg stadium het belang van verzekeringen bijbrengt, is een gelegenheidsargument. Wat dan overblijft is het basisgevoel dat verzekeringen spielerei zijn zonder enige werkelijk waarde.

Op welk moment gaan verzekeraars er serieus werk van maken om hun klanten werkelijke kennis van verzekeringen bij te brengen? Voorlopig lijkt dit marketing-gefrutsel van de Ohra voornamelijk op mushroom marketing:

“Keep your customers in the dark and feed them shit”.