In lezingen en in mijn artikelen probeer ik een kleine bijdrage te leveren aan het immense pensioenprobleem. De lage rente, de dekkingsgraden van vele fondsen, de AOW-leeftijd en de opvattingen van politici laten een interessante wijziging zien in de opvattingen rondom pensioen.
De wens van verschillende politieke partijen om de AOW-leeftijd weer terug te zetten naar 65 jaar is daarbij extra interessant. Een belangrijke reden zou de lage arbeidsparticipatie zijn van ouderen en “dus” zou een eerdere AOW-leeftijd dan de huidige 67 jaar en 3 maanden gerechtvaardigd zijn. Er moet overigens worden opgemerkt dat die arbeidsparticipatie onder ouderen de laatste jaren flink gestegen. Toch gaat het relatief langzaam. Veel ouderen hebben momenteel nog reserves zoals voldoende overwaarde in de eigen woning en een redelijke pensioenuitkering opgebouwd in het verleden. De komende generatie pensioengerechtigden zal het echter lastiger krijgen. Zij zullen langer moeten werken. Maar is dat wel mogelijk met de huidige 50-plussers? Hoeveel 50-plusser zijn nog waardevol voor de nieuwe arbeidsmarkt? Hoeveel 50-plussers kunnen zich staande houden in een vergaande geautomatiseerde samenleving. Zijn deze 50-plussers pensioenproof? Is de samenleving ingericht op ouderen die langer willen en blijven werken? Staat de rigide pensioenwetgeving deze ontwikkeling in de weg? Veel vragen waar weinig zonvolle antwoorden op te geven zijn. Toch zijn er kansen voor elk individu. Kansen die los staan van grote macro uitdagingen.
Politiek heb ik (nog) geen mening over de keuze van het Amerikaanse volk voor Trump. De reacties van de media en politici vooraf en achteraf geven echter wel een mooie inkijkje in een aantal specifieke deelonderwerpen. Net als de situatie in Europa, is in de USA er een grote groep ouderen niet meer in staat werkzaamheden te verrichten die zij kunnen, en waar ook vraag naar is. De oude vaardigheden zijn niet meer nodig en velen hebben zich te laat of geheel niet, laten omscholen. En dan zit je thuis; geen werk en een steeds krimpende (pensioen)uitkering. De overheden en politici geven daarbij onvoldoende aan dat de burgers ook zelf veel kunnen verbeteren aan hun eigen situatie. Een fraaie wijze waarop dat onder woorden wordt gebracht is door Mike Rowe van het Discovery programma Dirty Jobs.
I want to reinvigorate the skilled trades, and shine a light on millions of good jobs that no one seems excited about pursuing. Like those 3 million “shovel ready” jobs we heard so much about eight years ago, the kind of recovery that Donald Trump is promising will require a workforce that’s properly trained and sufficiently enthused about the opportunities at hand. At the moment, we do not have that work force in place. What we do have, are tens of millions of capable people who have simply stopped looking for work, and millions of available jobs that no one aspires to do. That’s the skills gap, and it’s gotta close.
Het plan om in USA een grote infrastructurele inhaalslag uit te voeren met Amerikanen lijkt met deze kennis voor ogen dan ook Wishful Thinking; er zijn simpelweg onvoldoende opgeleide werknemers voor aanwezig in dat land. Die kloof tussen vaardigheden en arbeidsmarkt is macro voor elk land een grote zorg. Maar het is wel een grote kans voor iedereen die onzeker is over zijn of haar pensioensituatie; ga weer naar school, leer een vak of start een betaalde hobby. Investeren in de tooekomst kan op vele manieren. Spaarrekeningen, lijfrentepolis, pensioen, verlagen van de woonlasten maar vergeet vooral niet in de eerste plaats; investeer in uzelf. Loodgieter, belastingadviseur, handelen op Marktplaats, onderwijscertificaat halen, App-builder, bakker, automonteur, chauffeur of naaimachinereparateur.
Hieronder het gehele verhaal van Mike Rowe.
Last Friday, my dog posted a video that featured a man licking a cat with the aid of a device that’s designed for the specific purpose of making it easier for people to lick their cats.I’ve been silent ever since, because frankly, I couldn’t think of a better way – metaphorical or otherwise – to express my feelings about this election cycle. The entire country it seems, has been preoccupied with finding a way to lick a cat without actually putting their tongue on it. Too oblique? Too weird? Ok, how about this analysis: Back in 2003, a very unusual TV pilot called Dirty Jobs, Forrest-Gumped its way onto The Discovery Channel and found an audience – a big one. For Discovery, this was a problem. You see, Dirty Jobs didn’t look like anything else on their channel. It wasn’t pretty or careful. It took place in sewers and septic tanks, and featured a subversive host in close contact with his 8-year old inner child who refused to do second takes. Everyone agreed that Dirty Jobs was totally “off-brand” and completely inappropriate for Discovery. Everyone but the viewers. The ratings were just too big to ignore, so the pilot got a green-light, and yours truly finally got a steady gig. But here’s the thing – Dirty Jobs didn’t resonate because the host was incredibly charming. It wasn’t a hit because it was gross, or irreverent, or funny, or silly, or smart, or terribly clever. Dirty Jobs succeeded because it was authentic. It spoke directly and candidly to a big chunk of the country that non-fiction networks had been completely ignoring. In a very simple way, Dirty Jobs said “Hey – we can see you,” to millions of regular people who had started to feel invisible. Ultimately, that’s why Dirty Jobs ran for eight seasons. And today, that’s also why Donald Trump is the President of the United States. I know people are freaked out, Carol. I get it. I’m worried too. But not because of who we elected. We’ve survived 44 Presidents, and we’ll survive this one too. I’m worried because millions of people now seem to believe that Trump supporters are racist, xenophobic, and uneducated misogynists. I’m worried because despising our candidates publicly is very different than despising the people who vote for them. [Then Mike got to the meat of the post. What about the people who voted for Trump and his supporters? He addressed that as well and urged Clinton supporters to be careful about painting with a wide brush]: Last week, three old friends – people I’ve known for years – each requested to be “unfriended” by anyone who planned on voting for Trump. Honestly, that was disheartening. Who tosses away a friendship over an election? Are my friends turning into those mind-numbingly arrogant celebrities who threaten to move to another country if their candidate doesn’t win? Are my friends now convinced that people they’ve known for years who happen to disagree with them politically are not merely mistaken – but evil, and no longer worthy of their friendship? For what it’s worth, Carol, I don’t think Donald Trump won by tapping into America’s “racist underbelly,” and I don’t think Hillary lost because she’s a woman. I think a majority of people who voted in this election did so in spite of their many misgivings about the character of both candidates. That’s why it’s very dangerous to argue that Clinton supporters condone lying under oath and obstructing justice. Just as it’s equally dangerous to suggest a Trump supporter condones gross generalizations about foreigners and women. These two candidates were the choices we gave ourselves, and each came with a heaping helping of vulgarity and impropriety. Yeah, it was dirty job for sure, but the winner was NOT decided by a racist and craven nation – it was decided by millions of disgusted Americans desperate for real change. The people did not want a politician. The people wanted to be seen. Donald Trump convinced those people that he could see them. Hillary Clinton did not. As for me, I’m flattered by your support, but grateful that your vote was not enough to push me over the top. However, when the dust settles, and The White House gets a new tenant, I’ll make the same offer to President Trump that I did to President Obama – to assist as best I can in any attempt to reinvigorate the skilled trades, and shine a light on millions of good jobs that no one seems excited about pursuing. Like those 3 million “shovel ready” jobs we heard so much about eight years ago, the kind of recovery that Donald Trump is promising will require a workforce that’s properly trained and sufficiently enthused about the opportunities at hand. At the moment, we do not have that work force in place. What we do have, are tens of millions of capable people who have simply stopped looking for work, and millions of available jobs that no one aspires to do. That’s the skills gap, and it’s gotta close. If mikeroweWORKS can help, we’re standing by. If not, I suppose we’ll just have to find another way to lick the cat. Mike [Love that dude]
bron: https://imgur.com/gallery/ypwm0