Onderzoeksplicht bij inlooprisico WGA eigenrisicodrager
De eigenrisicodrager loopt kans dat hij van een WGA-uitkering moet betalen aan een werknemer, die op de eerste dag van de wachttijd voor de uitkering bij hem in dienstbetrekking werkte. Dat geldt ook als de wachttijd is ingegaan voor de dag waarop de werkgever eigenrisicodrager werd.
Een werkgever was het niet eens met de beslissing van het UWV om de WGA-uitkering bij hem te verhalen die een vroegere werkneemster ontving. Na twee jaar arbeidsongeschiktheid was het dienstverband met de werkneemster maart 2009 geëindigd. Het UWV weigerde de gevraagde uitkering toe te kennen. Het tegen dat besluit ingestelde bezwaar en beroep van de werkneemster werden ongegrond verklaard. Nadat de werkneemster zich in oktober 2009 weer ziek had gemeld, werd haar een WGA-uitkering toegekend. Volgens de werkgever moest de dag van de nieuwe ziekmelding als eerste dag van de wachttijd worden aangemerkt. Dat zou betekenen dat verhaal op de werkgever niet mogelijk was, omdat de werkneemster toen niet meer bij hem in dienst was.
Dat werd een financieel pijnlijke foute inschatting.
Een verzekeringsarts van het UWV stelde vast dat de nieuwe ziekmelding dezelfde oorzaak had als haar eerdere arbeidsongeschiktheid. De Centrale Raad van Beroep merkt op dat de werkgever bij het aanvragen van het eigenrisicodragerschap een eigen onderzoeksplicht had. Aan de hand van dat onderzoek had de werkgever kunnen weten dat hij een inlooprisico liep ten aanzien van zijn vroegere werkneemster.
Een werkgever, die eigenrisicodrager wordt voor de WGA (Werkhervatting Gedeeltelijk Arbeidsgeschikten), moet dus rekening houden met het inlooprisico.
25 jaar
“Ik verkoop je mijn verzekeringsportefeuille voor 100.000,- gulden.”
In augustus 1991 kreeg ik dat aanbod van mijn toenmalige werkgever. De onderhandeling liep daarna als volgt.
Ik: “Ik wil er wel 1 gulden voor betalen.”
Hij: “Dat is goed.”
Met een mooi ingelijste gulden hebben we daarna de deal beklonken. Even later 16 september 1991 zat ik bij de Kamer van Koophandel. Ik kreeg een tafel aangeboden bij een collega adviseur en met de paar klanten kon ik aan de slag.
Het is het begin van een 25-jarige tocht langs kliffen, vergezichten, afgronden, dagelijks gedoe en successen. Maar zoals mijn zoon altijd roept bij een grote ontploffing in een film waarbij de hoofdpersoon miraculeus weer weg loopt, “I am still alive!“.
Binnen het eerste jaar ging het overigens al bijna mis. In mijn enthousiasme was ik vergeten Jette mijn vrouw deelgenoot te maken van alle financiële risico’s. Met drie kleine kinderen thuis was ze zeker loyaal maar niet tegen elke prijs. Gelukkig ging het daarna financieel snel beter en kwam er provisie inkomen binnen. Toen was provisie nog de enige toegestane verdiensten. In de slechtste jaren was zij er voor het gezinsinkomen en voor de rust thuis. Zonder haar had ik het financieel en mentaal niet 25 jaar gered.
Mijn eerste medewerkers kwamen al snel en velen volgden. Sommige vertrokken snel, anderen bleven soms wel 18 jaar dienstjaren. Om eens een paar namen te noemen: Hugo Verspuij, René Smeets, Martin Nolet, Henk-Jan Leppink, Elles Doesburg, Rob Bakker, de broertjes Tuncdibek en Ko Walter. Zij hebben allemaal bijgedragen aan mijn bedrijf. Allemaal met talenten en persoonlijke verhalen. Himmelhoch jauchen over successen, sum toden betrubt bij persoonlijke zorgen.
Een verzekeringspolis is alleen belofte. Maar die verzekering gaat leven als er een mens zich er aan verbindt. Voor als er een mogelijk probleem is, een zorg, een angst, een kans. Dan wordt die polis een oplossing, nachtrust, een investering of een uitweg. Met een uitkerende verzekering krijgt iemand indirect slachtofferhulp. Zonder die extra dimensie zouden adviseurs dit vak niet blijven uitoefenen. De mensen die zich verbinden aan de verzekeringen zijn de reden om ‘s ochtends op te staan.
Ondanks alle kritische geluiden in de media op dit beroep blijft het interessant te zien dat onafhankelijke adviseurs in de financiële wereld zo goed staan aangeschreven. Dit ondanks alle cafépraat en framing. De reden is eenvoudig; de financiële en verzekeringseducatie is bedroevend slecht dus we zijn al snel het gevierde mannetje.
Tot mijn verbazing blijk ik het vak steeds boeiender te vinden; een leven lang leren met mooie mensen om mij heen. De volgende 25 jaar komen er nu aan; ik verheug me erop.
UWV werkgeverspremies WGA en Ziektewet 2017
De premies voor de arbeidsongeschiktheids- en ziektewetverzekeringen waarvoor werkgevers zich bij UWV kunnen verzekeren ontwikkelen zich volgens verwachting. UWV heeft de gemiddelde premie van de WGA-verzekering voor 2017 ten opzichte van de huidige premie met 0,03 procentpunt bijgesteld. De ZW-premie voor 2017 is met slechts 0,01 procentpunt bijgesteld. Als gevolg van wetswijzigingen die per 1 januari 2017 ingaan verwacht UWV een stabilisatie van het aantal eigenrisicodragers WGA.
UWV Gedifferentieerde premies WGA en ZW 2017 Doorneweerd (Download PDF)
De gedifferentieerde premies WGA en ZW wijzigen in beperkte mate. De ZW-premie heeft 3 jaar na de introductie in 2014 zijn structurele niveau bereikt. Dat betekent dat het gemiddelde premieniveau nog in geringe mate zal fluctueren. In 2017 daalt het gemiddelde premiepercentage licht met 0,01 procentpunt (van 0,36 procent in 2016 naar 0,35 procent in 2017). De gedifferentieerde premie WGA heeft zijn structurele niveau nog niet bereikt, vanwege de gemiddeld langere duur van de WGA-uitkeringen. Om die reden stijgt het gemiddelde percentage met 0,03-procentpunt (van 0,71 procent in 2016 naar 0,74 procent in 2017).
Op uwv.nl/premiewijzer kunnen werkgevers hun gedifferentieerde premies WGA en ZW voor 2017 zelf uitrekenen.
Lees meer… »
WGA Eigenrisicodragen uitgelegd in 3 minuten
Benadelingshandelingen door zieke werknemers
Een werkgever kan eigenrisicodrager zijn voor de Ziektewet en de WGA. Dat is voor bedrijven een prima mogelijkheid om meer invloed te hebben bij ziekte van een werknemer. Die Ziektewet wordt uitgevoerd door de UWV. Als een werknemer echter een handeling uitvoert die nadelig is voor het traject dan mag de uitkering worden geweigerd. Dit heet een zogenaamd benadelingshandeling. Dat moet voorkomen dat er een onnodig beroep gedaan wordt op Ziektewet: Een arbeidsongeschikte werknemer die recht heeft op loondoorbetaling bij ziekte, dient alles te doen of na te laten om te voorkomen dat hij zijn recht op loon ‘inwisselt’ voor een Ziektewetuitkering.
De vraag was echter of een ex-werkgever ook als eigenrisicodrager ook een beroep kan doen op een benadelingshandeling en op die manier kan bewerkstelligen dat een gewezen werknemer geen uitkering krijgt. Want als de betreffende werknemer geen recht op een uitkering dan heeft de ex-werkgever als Eigenrisicodrager ook geen kosten.
De rechter heeft, na een klacht van de UWV, de ex-werkgever gelijk gegeven. De ex-werkgever kan aan UWV vragen een Ziektewet-uitkering van een gewezen werknemer te weigeren wanneer die werknemer zich schuldig heeft gemaakt aan een benadelingshandeling. Dat kan een ZW- en WGA eigenrisicodrager veel geld opleveren.
Zo blijkt maar weer dat zelf invloed houden op de zieke werknemer (en later een eventuele WGA-er) financieel gunstig kan uitpakken. Samen met de rechtsbijstandsvoorziening die veelal gekoppeld is aan het eigenrisicodragerschap levert juridisch ingaan tegen een UWV beslissing al snel een flink financieel voordeel op.
Mercator pensioen voor vrouwen
Terugkeerpremie publieke bestel UWV
Vanaf 2017 wordt de premie voor (middel)grote werkgevers die na een periode van eigenrisicodragen terugkeren naar het UWV, gebaseerd op alle historische WGA-lasten. Dit zijn de WGA-lasten die zijn ontstaan tijdens publieke verzekering bij het UWV én tijdens eigenrisicodragerschap, de zogenoemde ‘terugkeerpremie‘.
Houdt dus bij uw overweging privaat verzekeren of publiek bij UWV rekening met het feit dat een WGA-eigenrisicodrager die vanaf 2017 terugkeert naar het publiek bestel, niet meer automatisch vier jaar lang het minimale premiepercentage betaalt. Het premiedeel ZW-flex zal volgens de Belastingdienst in de 2 kalenderjaren na het einde van het eigenrisicodragerschap de helft zijn van de sectorale premie ZW-flex die geldt voor de sector waarbinnen de werkgever valt. Als UWV een hogere premie kan vaststellen op basis van een eerdere periode waarin de werkgever geen eigenrisicodragerschap voor de Ziektewet is geweest, dan geldt deze hogere premie.
Los van een goed verzuimbeleid en management blijft dus nauwkeurig calculeren een methode om steeds slim de juiste keuzes te maken.
Let ook op dat in de Wet financiering sociale verzekeringen (Wfsv) een anti-duiventilmaatregel is opgenomen. Deze houdt in dat toestemming voor eigenrisicodragen niet wordt verleend gedurende drie jaren nadat het door de werkgever zelf dragen van het WGA-risico is beëindigd. Dus terug naar het UWV betekent weer 3 jaren bij het UWV. En in de jaren 2017 e.v. jaren zal de premie dus gebaseerd worden op de WGA-instroom. Een verzekeraar kan dan wellicht toch een betere optie zijn als zowel de Ziektewet en WGA premies redelijk zijn en de voorwaarden gunstig genoeg. Een premieopgave kan via deze WGA-en Ziektewet offerteaanvraagpagina
Gedifferentieerde WGA premie, een stil bedrijfsrisico
Werkhervattingskas (Whk) is voor elke werkgever de som van drie onderliggende premiecomponenten:
- de gedifferentieerde premie WGA-vast
- de gedifferentieerde premie WGA-flex
- de gedifferentieerde premie ZW-flex
Een werkgever kan eigenrisicodrager worden voor de afzonderlijke componenten WGA-vast en ZW-flex. Voor elk premiecomponent waarvoor een werkgever eigenrisicodrager is, is de gedifferentieerde premie 0%. De berekeningswijze is voor elk van de drie gedifferentieerde premies gelijk.
Grens groot/middelgroot/klein
Elke bij UWV verzekerde werkgever wordt ingedeeld in één van de drie grootte-klasses: kleine werkgevers middelgrote werkgevers grote werkgevers De indeling is bepalend voor de wijze waarop de gedifferentieerde premie wordt berekend. Een werkgever wordt aangemerkt als ‘groot’, indien hij een loonsom heeft van > 100 maal het gemiddelde premieplichtig loon per werknemer, berekend over alle werknemers in Nederland. Bij een loonsom van ≤ 10 maal het gemiddelde premieplichtig loon per werknemer wordt een werkgever beschouwd als ‘klein’. Indien de loonsom > 10 en ≤ 100 maal het gemiddelde premieplichtige loon is, wordt een werkgever aangemerkt als ‘middelgroot’. Voor de premievaststelling van jaar t wordt gekeken naar het gemiddelde premieplichtig loon in het jaar t-2. Dit betekent dat UWV bij de premievaststelling van het jaar 2016 kijkt naar het gemiddelde premieplichtig loon van alle werknemers in het jaar 2014. Het gemiddelde premieplichtig loon is gebaseerd op gegevens van het Centraal Planbureau. In 2014 steeg het premieplichtige loon van € 31.400 naar € 31.900.
- De grens klein/middelgroot 2016 bedraagt 10 x € 31.900 = € 319.000
- De grens middelgroot/groot 2016 bedraagt 100 x € 31.900 = € 3.190.000
Gedifferentieerde premie
Bij de berekeningswijze van de drie gedifferentieerde premies voor een individuele werkgever is in eerste instantie de werkgeversgrootte leidend. Voor kleine werkgevers zijn de gedifferentieerde premies WGA-vast, WGA-flex en ZW-flex gelijk aan de sectorale premies voor deze premiecomponenten. Voor grote werkgevers is de gedifferentieerde premie gelijk aan de individuele premie. Voor middelgrote werkgevers wordt een gewogen gemiddelde bepaald van de sectorale premie en de individuele premie.
Bij de berekening zijn dus twee premies van belang: de sectoraal bepaalde premie, voor kleine en middelgrote werkgevers, en de individueel bepaalde premie, voor middelgrote en grote werkgevers.
Lees meer… »
WGA-lasten als eigen bijdrage inhouden op nettoloon
Werknemers mee laten betalen aan de WGA-lasten als WGA-Eigenrisicodrager; het kan gedeeltelijk. U houdt de eigen bijdrage in op het nettoloon.
Als eigenrisicodrager voor de WGA kunt u een deel van uw WGA-lasten voor werknemers met een vast dienstverband verhalen op al uw werknemers. Dit doet u door een bedrag in te houden op het nettoloon van uw werknemers. (In 2016 mag u niet alleen een deel van de kosten van het eigenrisicodragerschap voor de WGA-vast op uw werknemers verhalen, maar ook maximaal 50% van de premiecomponent WGA-flex.)
Natuurlijk hoeft u over het niet-verhaalde bedrag geen loonheffingen te betalen als u niets inhoudt op het nettoloon,
Als u het WGA-risico particulier hebt verzekerd, kunt u maximaal de helft van de premie voor het WGA-risico inhouden op het nettoloon van uw werknemers. Als de verzekering ook andere risico’s dekt dan het WGA-risico, moet u bij uw verzekeraar nagaan welk deel van de premie betrekking heeft op het WGA-risico.
Hieronder ziet u hoe de Belastingdienst ermee omgaat als u als bedrijf het risico zelf draagt.
Lees meer… »
Gevolgen ingetrokken WGA garantieverklaring
De regeling rondom het eigenrisicodragerschap Werkhervatting Gedeeltelijk Arbeidsgeschikten (WGA) is weer verder aangescherpt.
Er moet voldaan worden aan een aantal voorwaarden om in aanmerking te komen voor het eigenrisicodragerschap voor de regeling Werkhervatting Gedeeltelijk Arbeidsgeschikten (WGA). Oftewel, de voorwaarde voor de zogenoemde driejaarstermijn voor de eigenrisicodrager WGA is uitgebreid.
Het was al duidelijk dat als een werkgever 3 jaar vóór de beoogde ingangsdatum een eerder eigenrisicodrager voor de WGA had beëindigd de werkgever geen eigenrisicodrager voor de WGA meer kon worden. De belastingdienst heeft deze voorwaarde is nu verder uitgebreid. De driejaarstermijn geldt nu ook als het eigenrisicodragen is geëindigd door bijvoorbeeld het intrekken van de garantieverklaring.
Het voorbeeld van de Belastingdienst: “Uw eigenrisicodragerschap voor de WGA is in de 3 jaar voor de ingangsdatum niet beëindigd of geëindigd (zie hierna onder ‘Einde eigenrisicodragerschap voor de WGA’). Als uw garantieverklaring bijvoorbeeld is ingetrokken op 25 mei 2015, kunt u pas per 1 juli 2018 weer eigenrisicodrager worden.”
Zie voor meer informatie handboek loonheffingen 5.15.1.
Ziektewet en fictieve dienstverbanden
Als er geen sprake is van een echte dienstbetrekking, kan de arbeidsrelatie tussen opdrachtgever en opdrachtnemer (en zelfs de hulpen van de opdrachtnemer) een fictieve dienstbetrekking zijn. Dat betekent dat u de dienstbetrekking behandelt als een echte dienstbetrekking en dat u voor het inhouden en betalen van loonheffingen dezelfde regels moet toepassen als bij echte dienstbetrekkingen.
Voor de Ziektewet is voor deze groep het ZW-Eigenrisicodragerschap mogelijk. De belastingdienst geeft de volgende arbeidsrelaties als fictieve dienstbetrekkingen voor alle loonheffingen: De paragrafen verwijzen naar de nummers in het handboek loonheffing
- aannemers van werk en hun hulpen (zie paragraaf 16.2)
- agenten en subagenten (zie paragraaf 16.3)
- bestuurders van coöperaties met werknemerszelfbestuur (zie paragraaf 16.7)
- bestuurders van beursgenoteerde nv’s. Dit geldt alleen voor overeenkomsten tussen bestuurders en beursgenoteerde nv’s die zijn aangegaan vanaf 1 januari 2013.
- gelijkgestelden (zie paragraaf 16.9)
- leerlingen en stagiairs (zie paragraaf 16.10)
- sekswerkers die werken voor een exploitant (zie paragraaf 16.15)
- thuiswerkers en hun hulpen (zie paragraaf 16.17)
- topsporters met een A-status van NOC*NSF (zie paragraaf 16.18)
- uitzendkrachten (zie paragraaf 16.19). Deze groep valt v.w.b. de ziektewet onder de verantwoordelijkheid van een uitzendbureau.
U kunt WGA en Ziektewet ZW offertes hier opvragen.
WGA ondernemingsraad en personeelsvertegenwoordiging advies
Is bij u een ondernemingsraad (OR) of personeelsvertegenwoordiging (PVT) actief?
Dan moet u dit orgaan om advies vragen over de aanvraag van eigenrisicodragen voor de WGA.
Een bedrijf kan uit het publieke stelsel stappen: op 1 januari en 1 juli. Dit betekent dat het bedrijfsbesluit moet worden genomen vóór 1 oktober, respectievelijk 1 april. Het is dus verstandig als bedrijven, gelet op de advies- en de instemmingstrajecten van de ondernemingsraad ruim daarvoor met het onderzoek starten. Het hele proces duurt vaak vele maanden. In sommige gevallen zullen MKB en Groot zakelijke bedrijven dus, als ze van Publiek naar Private willen overstappen, ruim van te voren moeten beginnen met het uitwerken van een advies en het opvragen van WGA en Ziektewet ZW offertes.
Het is onverstandig als er een beslissing wordt genomen, zonder overleg met de ondernemingsraad. Dat geldt dus ook voor een verzekeringsovereenkomst met een private verzekeraar. De Wet op de Ondernemingsraden WOR (Artikel 25 (lid 1 onder m) wil dat de ondernemer zijn beweegredenen kenbaar maakt, maar ook dat de werkgever een overzicht geeft van de te verwachten gevolgen – waaronder die voor het personeel – en van de voorgenomen maatregelen naar aanleiding daarvan. De ondernemingsraad kan de werkgever aangeven welke stappen zij van belang vinden voor het de gevolgen die het voor het gehele verzuim en re-integratietraject zal hebben. Er zijn immers veel praktische gevolgen van het WGA en Ziektewet eigenrisicodragerschap zodra iemand ziek wordt en later uit het zicht “verdwijnt“.
Vooral de positie van de werkgever t.o.v. degene die een tijdelijk contract hebben, zal fors verschillen met het verleden. De ondernemingsraad of personeelsvertegenwoordiging zou zich hierover een mening moeten vormen om de gevolgen voor werknemers optimaal te beschermen. De financiële voordelen voor de werkgever met Eigenrisicodragerschap komen met een goede begeleiding van de ondernemingsraad op die wijze maximaal tot zijn recht.
De ondernemingsraad zou zich in onze visie moeten bemoeien met de volgende onderdelen:
- WGA eigenrisicodragen;
- Ziektewet ZW eigenrisicodragen;
- Ziektewet en verzuim dienstverlening;
- De positie van de verzekeraar, Arbodienst, bedrijfsarts, UWV, Belastingdienst, etc.
Natuurlijk is het vastleggen van dergelijke elementen in goede overeenkomsten een ‘must”. Want ziek personeel zal voor werkgevers steeds grotere financiële en organisatorisch gevolgen hebben. Het is dan plezierig als de ondernemingsraad daarbij kan helpen.
Online Offerteaanvraag WGA en ZW Eigenrisicodrager
