Teken van beschaving


Gisteren hadden we als samenleving een groot feest: De AOW bestaat 50 jaar.
De Sociale VerzekeringsBank had zelfs in het Tropeninstituut een congres met hapjes,
drankjes en sprekers klaargezet. Sprekers van aanzien deden geruststellende
uitspraken.

  • De AOW is een prachtige Diamant in onze maatschappij.
  • Als marsmannetjes onze AOW zien, dan zouden ze die ook op Mars hebben.
  • De AOW is een teken van beschaving.
  • Nederland is van de AOW gaan houden.
  • Kleurrijke mensen vergrijzen niet.
  • Als werken niet meer moet, maar mag.

Gelukkig was er ook een kleine discussie over de betaalbaarheid van de AOW. Maar de panelleden zagen geen problemen met de AOW.

Klaas de Vries (“We zijn rijk genoeg)
Hannie van Leeuwen (“Het is belangrijk dat we koste wat het kost de AOW in stand moeten houden.) en
Robin Linschoten. (zonder mening)

Al met al dus een risicoloos panel. Want een
feestje mag niet verstoord worden met wilde alternatieven en chagrijnige
mopperaars die de AOW-prijs te hoog vinden. Zo’n chagrijn als ik, die ziet dat
er over 5 jaar 600.000 extra AOW-ers zijn bijgekomen. We moeten alleen nog het
geld vinden om het te betalen.

Viel er dan niets te lachen? Jawel.

Robin Linschoten had een mooie blooper: “Bos heeft vlak voor de verkiezingen zijn keutel
over de AOW ingeslikt.
(Het spreekwoord luidt: “een keutel intrekken.)

En de dichter Bernard Cristiansen moedigde ons aan om onze geslachtsorganen te strelen. Meer streling betekent meer sex, betekent meer kinderen, betekent in de toekomst meer AOW-premiebetalers. Strelen als een teken van beschaving.