Vrijstelling accountants om pensioensalarissen door te geven

 

Het blijft zorgelijk dat “Den Haag” het pensioenvak nog steeds niet serieus genoeg neemt. Opportunisme viert hoogtij. De beslissingen hebben niet zelden een horizon van 4 jaar. Zo ook met onderstaand bericht uit Accountancynieuws.

Om te voorkomen dat accountants en salarisadministratiekantoren een Wft-vergunning moeten aanvragen voor het doorgeven van salarisgegevens aan pensioenfondsen, verzekeraars en premiepensioeninstellingen, gaat voor deze activiteiten een vrijstelling gelden.

Dit is een flink fout van Dijsselbloem en zal tot veel aansprakelijkheidsstellingen leiden.

Nergens wordt bij deze regeling namelijk rekening gehouden met de zorgplicht die een pensioenadviseur heeft rondom pensioengevolgen bij salarismutaties en aan- en afmeldingen. Salarisgegevens doorgeven is een no-brainer. Maar juist de finesses kent alleen de pensioenadviseur.

Dijsselbloem denkt dat de gemiddelde accountant zich slechts marginaal met pensioenadvies bezig houdt. Dat klopt als je denkt dat advies hetzelfde is als het schrijven van een rapport met aanbevelingen. Maar de praktijk is dat veel adviezen “even” tussen neus en lippen wordt doorgegeven. Vragen die beginnen met de zin: “Ik heb een nieuwe partner, een ex-partner, een waardeoverdracht, een nul-urencontract, een half zieke werknemer, een uitzondering, etc“. Juist dit soort vragen horen terecht te komen bij een pensioenadviseur en niet bij een accountant.