Cafépraat

Wij zijn onafhankelijk van verzekeraars. We kunnen kiezen wie we willen. We hebben geen omzetverplichting en de aandelen zijn van onszelf. Maar we verkopen wel polissen en dus ook de verzekeraars die daar aan vast zitten.

Ons branche imago is echter de afgelopen jaren te grabbel gegooid. Daar liggen we nog steeds af en toe wakker van. Ook de medewerkers van die vermaledijde verzekeraars. Dat zijn namelijk ook gewoon medewerkers zoals u en ik, die ’s ochtends om 7 uur naar hun werk gaan. En gewoon hun stinkende best doen.

Je zou verwachten dat verzekeraars iets aan hun eigen imago doen. Een vriendelijke campagne, een goedgebekte woordvoerder en slimme marketing. Niets van dat alles. Nergens verdedigen ze zich. Zelden komen ze positief in het nieuws. Overal maken ze vijanden.

Ik zag afgelopen week een mooie schadeuitkering van een verzekeringsmaatschappij van 90 mille voor een verkeersslachtoffer. Netjes en redelijke snel afgewikkeld. Wij waren blij maar vooral het slachtoffer was, naar omstandigheden, blij. Een pluim voor de polisfabriek.

Het is een reine druppel in een poel van ellende die steeds wordt uitgestort over verzekeringsmaatschappijen. Zo’n positief bericht is de achterkant van de dagelijkse cafépraat over verzekeraars.