Broodjes

Het was niet leuk in de RAI gisteren. Er was een vakbeurs georganiseerd over pensioen.

Als blogger is dat meestal een fantastisch terrein om nieuwe inspiratie op te doen. Er worden vaak foute presentaties gehouden door slecht voorbereide sprekers met haperende Powerpoint Presentaties en falende microfoons. Tussendoor afgewisseld met ontmoetingen in de wandelgangen met andere grijze pakken met voorspelbare gesprekken en vieze broodjes.

Ik zat dus met mijn schrijfblok in de aanslag om een venijnige log te schrijven over Ons-Soort-Mensen en Ander-Soort-Mensen.

’s Ochtends waren er drie sprekers:

  • Oosenbrug hield een vlammend betoog genaamd “Het feest van de vergrijzing”. Hij sprak o.a. zijn verbazing uit dat onze volksvertegenwoordigers er alles aan doen om ons langer te laten werken. Maar uit alle onderzoeken blijkt dat mensen juist eerder willen stoppen met werken. Volksvertegenwoordiging krijgt zo wel een heel bijzondere betekenis.
  • De Brit Rosengren directeur van Sumus kreeg de zaal meer dan een uur op het puntje van hun stoel. Hij liet zien hoe de Engelse assurantieadviseurs al jaren succesvol met een toezichthouder kunnen werken. Prachtig onliners kon ik optekenen zoals “under-promise and over-deliver” over hun wijze van dienstverlening.
  • Hennie van der Most was ook nog even van de partij om te vertellen hoe hij de kerncentrale Kalkar ooit had gekocht: Het had niets met pensioen te maken maar wel heerlijke sappige succesverhalen van een pur sang ondernemer.

Niks om boos op te worden.
Niks om tegen aan te schoppen.
Niks om over te schrijven.

Zelfs de broodjes waren lekker. Bah.