Dominant

Voor mij zit een dominante afstandelijke accountant. Sociaal gedrag is hem vreemd. Het grote landkapertje begint direct:
“Zo, dus jij hebt met mijn klant gesproken”.
Een prachtige openingszin. Het neerbuigende “Jij”, het bezitterige “Mijn klant” en het denigrerende “Zo, dus….”.

“Het is inderdaad vandáág nog wel uw klant”, zei ik gevat.
Daarmee was het gesprek feitelijk direct ten einde. Ik kreeg nog wel koffie met een koekje maar dat voelde aan als een galgemaal.

Mensen met dominant gedrag hebben meestal alleen respect voor andere dominanten. Intuïtief herkenen ze hun soortgenoten direct en zijn dan al snel gekalmeerd. Humor en gedrevenheid krijg je er daarna gratis bij.

Dit konijn had dominantie echter tot een soort kunstvorm verheven.
De woordkeuze sloot precies aan bij zijn gedrag. “schandelijk – nutteloos – alweer – kletskoek – je moet –kul”.

Bij dat laatste woord dwaalde mijn gedachten af naar de betekenis van dat woord.
“Kul” betekent namelijk “mannelijke roede”. Het was inderdaad een gesprek geworden met als inzet “Wie heeft de langste….”. Ik gaf me gewonnen en vertrok.

Maar ik blijf met de vraag zitten: wat zou de betekenis zijn van “flauwe kul”?