Hoor en wederhoor

De verzekeringsbranche heeft een slechte naam. Het lukt niet om in ons eentje dat algemene imago te veranderen. We proberen het wel. Al vele jaren publiceren wij dagelijks informatie om ons vak zo transparant mogelijk te maken maar helaas zijn we bijna de enige in Nederland.

Meer dan 2500 pagina’s vol met verzekeringsnieuws, meningen en informatie. Positief bezig zijn in het verzekeringsvak blijft lastig want tegen sommige negatieve krachten is geen kruid gewassen.

Een paar weken geleden ontvingen we een bericht dat een relatie per direct van zijn polis af wilde. “Die verzekeraar is  een oplichter.” Heel voorzichtig probeerde ik nog te vertellen dat het wellicht een idee was om in ieder geval de verzekeraar nog even de kans te geven om te reageren op de aantijgingen. Maar dat werd resoluut van de hand gewezen. Uit principe wilde hij van zijn polis af. Op het laatst van het gesprek wist de klant ons nog wel te melden dat hij net rechter was geworden. Het principe van hoor en wederhoor werd in dit geval even terzijde geschoven.

Bij de volgende zaak waren wij vooraf zelf onterecht negatief over de goede afloop. Klant ging met een Europa dekking op reis naar het verre Oosten. Een voedselvergiftiging, daarna ziekenhuisopname en de vakantie lag in het water. Plotseling moesten er veel extra kosten worden gemaakt. Eigen schuld, dat dan weer wel. Desondanks bleek de verzekeraar bereid flink in de buidel te tasten omdat ze zagen dat het geen onwil was maar gewoon onoplettendheid. Chapeau.

Zomaar twee dossiers afgelopen week met alle emoties die daar bij horen. Dit is een mooi vak.