Gemopper van de DGA

Een “echte” Directeur Groot Aandeelhouder DGA met een meerderheid van de aandelen, hoeft zichzelf niet verplicht te verzekeren voor bijvoorbeeld het arbeidsongeschiktheidsrisico.

Door te kiezen voor een particuliere verzekeraar, scheelt dat flink in de toch al hoge arbeidsongeschiktheidsverzekeringspremie.

Maar Minderheids-DGA’s moeten zich nog wel verplicht verzekeren. Een vreemde onlogische overheidsregel. Maar zo zijn er meer vreemde DGA regels.

De DGA speelt in het MKB een belangrijke rol. De DGA is ook fiscaal een buitengewoon interessant individu. Omdat een DGA zowel werknemer als werkgever is (de twee petten theorie) is er altijd de kans op risico van de onzakelijkheid. Alle belastingambtenaren worden in hun opleiding gewezen op de figuur van de DGA. Ook de wetgever houdt in haar wetgeving rekening met de DGA. Deze houding heeft geleid tot wet- en regelgeving die als doel heeft de DGA in het fiscale gareel te houden. Resultaat is een lappendeken aan fiscale regeltjes.

De Samenwerkende Register Accountants (SRA) heeft een inventarisatie gemaakt van “Actiepunten” om de positie van de DGA te normaliseren.

Dat rapport wordt dit jaar aangeboden aan Staatssecretaris de van Financiën. Hij gaat immers dit jaar, 2008, een begin maken met een studie naar de positie van de DGA

Wensen zijn volgens het SRA rapport:

  • eenduidiger wetgeving
  • fictief loon moet weg
  • regels bij bedrijfsopvolging vereenvoudigen
  • verzekeringsplicht minderheids-DGA’s aanpassen
  • lagere belastingdruk wegens bijzondere positie

(Bron Jan de Meer)