Burnout

De belangstelling voor de levensloopregeling valt tegen. Relatief weinig werknemers verkiezen deze regeling boven het bedrijfssparen. Tot nu toe hebben zich tussen de 100.000 en 200.000 van de 7 miljoen werknemers in ons land zich aangemeld. Minister De Geus van Sociale Zaken geeft desondanks aan tevreden te zijn over de hoeveelheid deelnemers. (Bron nu.nl)

Minster De Geus: “Maar er is geen twijfel mogelijk dat over tien jaar de levensloopregeling een stevig onderdeel van ons sociale zekerheidsstelsel zal zijn,” Over 10 jaar is de glazen bol van de Geus al lang aan diggelen.

Er zijn allerlei redenen waarom succes uitblijft.
Sparen voor dichtbij doe je met spaarloon.
Lekker over 4 jaar belastingvrij geld verbrassen.
Sparen voor heel veraf doe je met pensioen. De
pensioengaten vliegen om je oren dus je weet zeker dat je sparen moet anders is het droog brood eten.
Sparen voor ergens er tussenin doe je met Levensloop. Maar voor wat is niet altijd
zonneklaar. Je kunt sparen

  • Voor zoiets als zorgverlof.
  • Voor zoiets als een verre vakantie.
  • Voor zoiets als deeltijd werken.

En “what’s in it for me” is ook niet altijd helder:

  • Je schijnt 12% per jaar te kunnen sparen.
  • Je schijnt er een belastingvoordeel mee te kunnen halen.
  • Je schijnt er een burnout mee te kunnen vermijden.

En de laatste (boterzachte) reden waarom succes uitblijft: Adviseurs verdienen er het zout in de pap niet mee. Die spannen zich dus voor geen meter in om het in geuren en kleuren aan hun klanten
uit te leggen.

Toch iets meer weten? Het CNV heeft wel haar best gedaan er iets van te maken met deze site.

De handigste levenslooptruc vind ik nog altijd die werknemers die dit jaar een maandsalaris sparen. Volgende jaar gebruiken ze dat geld weer om een maand extra onbetaald verlof op te nemen. De burnout komt zo terecht bij de werkgever in plaats van de werknemer.