Feestje

Gisteren de Pensioendag van Zwitser Leven.
Elk jaar een klein feestje. Met 600 pakken met dassen in een zaaltje gezellig praten over je vak.

Arthur Docters van Leeuwen het vleesgeworden gezag van de Autoriteit Financiële Markten (AFM) kwam ook langs en mocht een kwartiertje ons zachtjes toespreken. Het werk van de pensioenadviseurs zal namelijk vanaf 1 november door Arthur worden gecontroleerd.
Maar Arthur hoort eigenlijk niet op een feestje.

“Wie van jullie pakken heeft zijn zaakjes al op orde?”

Een siddering. Een paar vingertjes gingen omhoog.

“Wij gedogen niet”
Muisstil

“1 november starten we de controle.”
De pakken hoorden hem, zagen hem en knepen hun billen samen.

’s Ochtends had ik, om volstrekt onduidelijke redenen, ook een zwart pak aangetrokken.
Cabaretier Guzman, die even kwam schnabbelen, vond zijn laatste begrafenis een stuk gezelliger dan dit congres. We hebben maar om zijn grap gelachen.

Bedankt Arthur, we zullen je nog eens uitnodigen voor een feestje….