Koe

Microverzekeringen zijn hele kleine verzekeringen, met hele kleine premies, voor hele, hele arme mensen. Microverzekeringen zijn te vergelijken met microleningen.

 

Microleningen worden in de derde wereld gegeven aan mensen die zo arm zijn dat het niet in geld is uit te drukken.

De leningen zijn vaak niet groter dan 100 euro.
Met een microlening kunnen ze bijvoorbeeld één koe kopen. Met de melkopbrengst
van die koe kunnen ze de lening dan weer aflossen. Of ze kunnen met een lening een
naaimachine kopen zodat ze een eigen naaiateliertje kunnen starten. Prinses Maxima
heeft er, met in haar kielzog de ING-bank, flink reclame voor gemaakt. De rente
voor zo’n starter is overigens niet mals. Meer dan 20% komt voor.

Bij Microverzekeringen wordt er een kleine verzekering gesloten die iemand recht geeft op bijvoorbeeld de meest elementaire gezondheidszorg. Zeg maar een soort ziekenfondspakket maar
dan zonder al die Nederlandse gezondheidsflauwekul. Maar ook die koe van hierboven zou ermee verzekerd kunnen worden.

200.000 allerarmste Indiërs hebben al zo’n verzekering. Bij Microverzekeringen heb ik alleen nog Interpolis kunnen betrappen op enige activiteit. Jammer dat de rest van de Nederlandse
verzekeraars het erbij laat zitten. Rendement op een microverzekering krijgt alleen wel plotseling
een heel ander betekenis.

Neem Leen Scheringa van de DSB-Bank. Die moet zijn vingers aflikken bij zoveel polissen met een rendement van 20%.
De reclametekst heb ik al “Leen is lenig genoeg voor een microverzekering en micro lettertjes.