Ziek, zwak en misselijk en niet op het werk.

Paul van de Broek schrijft in een artikel op de website “Weet waar je aan toe bent” van Nationale-Nederlanden het volgende: Het gemiddelde ziekteverzuim van oudere werknemers is relatief hoger dan bij jongere werknemers. Werknemers in de leeftijd tussen 25 en 34 jaar hebben een gemiddeld verzuimpercentage van 3%, bij werknemers tussen de 55 en 64 jaar ligt dit percentage op circa 6%. Een percentage dat hoger zal worden als gevolg van het optrekken van de AOW-leeftijd naar 67 jaar. Oudere werknemers verzuimen relatief minder frequent, maar als ze verzuimen duurt dit relatief langer. 

Verzekeraars proberen daar actief op in te spelen met nieuwe ideeën om de oudere deelnemers beter en langer aan het werk te houden. We mogen dus verwachten dat allerlei organisaties en verzekeraars zich gaan storten op gezondheids-, verzuim- en vitaliteitsmanagement.

So What? zal u denken. Voor een werkgever is dat echter veel belangrijker dan zo lijkt. Wie kent als werkgever immers niet de situatie dat een werknemer ziek wordt en dat je als werkgever passief langs de zijlijn komt te staan omdat de hele medische kolom de regie – een beetje – overneemt. Als werkgever heb je nauwelijks invloed op de re-integratie.

Hij vervolgt: We mogen dus verwachten dat de vraag naar dergelijke concepten zal toenemen. Immers, meer werknemers zullen hier gebruik van moeten maken om inderdaad langer inzetbaar te blijven. Hier ligt een verantwoordelijkheid voor de werkgever om dit te faciliteren. Waar nu gemiddeld slechts 65% van de werknemers zich via een werkgeverscollectiviteit heeft verzekerd, kan dat percentage door het ‘langer-doorwerken-beleid’ straks zo maar eens hoger worden.

Het draaipunt zit natuurlijk in het woord “moeten“. Dat vergt meer dan alleen het sluiten van een verzuimverzekering maar ook goede protocollen en afspraken. Wilt er eens met ons over praten dan doen we dat graag. Dat bespaart niet alleen veel verzuimkosten maar ook een mandje vol met ergernis.