Een wulbze kraanmachinist

Wulbz klinkt als een aanduiding voor een aantrekkelijk vrouw maar het is helaas niet meer dan de afkorting voor de Wet Uitbreiding loondoorbetalingsverplichting bij Ziekte. Oftewel voor een werkgever de verplichting om gedurende 2 jaar minimaal 70% van het inkomen door te betalen bij ziekte.

Vanaf het moment van de eerste ziektedag….. !

Daar kan echter een flinke discussie over ontstaan. Hieronder een praktijkgeval afkomstig van de website weetwaarjeaantoebent.nl geschreven door Frank van der Zwan.

Een service-monteur wordt in 2006 ziek. Hij kiest er in 2007 voor om na een jaar in een nieuwe functie als kraanmachinist te gaan werken. Iedereen blij. Maar hij werd in 2008 toch weer ziek. De werkgever telde de ziektetijd vanaf 2006 en dacht dat hij er vanaf was.
Die werkgever kreeg geen gelijk. Kraandrijver was een nieuwe functie, en dus gewoon tellen vanaf 2008.

Uit deze casus blijkt maar weer dat een werkgever (en werknemer) bij ziekte en re-integratie zich flink in de materie moeten verdiepen om geen cruciale fouten te maken.
Verzekeraars bieden daar weliswaar soms een helpende hand bij, maar wees erop attent dat bij de werkgever, de eigen verantwoordelijkheid volledig aanwezig blijft.

Verzuimvragen? Bel ons eens want of we weten het antwoord, of we kennen iemand die het antwoord kan geven. Het hele verhaal is hieronder te lezen.

Tranentrekker door Frank van der Zwan

Lee T. werd er wereldberoemd mee. In heel Nederland dan. Zijn zangcarriere wordt altijd in een adem genoemd met zijn eerdere job. ‘De zingende kraandrijver’ bevond zich als kraanmachinist vele, vele meters boven de grond. Ik moet er niet aan denken, al hoogtevrees op een keukentrapje, maar voor Lee(n) was het zijn lust en zijn leven. En misschien creëerde hij op grote hoogte het bereik waarmee hij hele stadions aan zich bindt. Als je ervan houdt natuurlijk…..

Hij was en is niet enige die met veel plezier het vak op grote hoogte uitoefent. Als ik vanuit onze Haagse veste om mij heen kijk zijn de angstaanjagend hoge hijskranen niet meer op de vingers van één hand te tellen. Soms zie je de mannen (m/v?!) op een metertje of 60 boven de grond op het dooie gemak aan de afdaling beginnen. Of even een frisse neus halen. Aantrekkelijk beroep dus voor mensen met stalen zenuwen en een goede stem.

Zo aantrekkelijk zelfs dat een service medewerker hier ten lande na een langdurige ziekteperiode graag wilde re-integreren als kraanmachinist. Nu weet ik niet precies wat een service medewerker voor zijn kiezen krijgt, maar het lijkt mij iets wezenlijk anders. Het bedrijf waarin de man actief was kende toevallig ook een tak waarin kraanmachinisten hun noeste arbeid uitoefenen. De link was snel gelegd. In september 2007 werd de werknemer uitgebreid getest en “goedgekeurd” voor zijn nieuwe job. Vanaf 15 oktober werd zijn slogan ‘dan liever de lucht in’. Voorwaar een knap staaltje van re-integreren, werknemer was immers arbeidsongeschikt vanaf juni 2006. In feite een soort “tweede spoor binnen het eigen bedrijf”. Totaal ander werk dan het “eigen” werk waarvoor de werknemer ooit aangenomen was. Alle betrokken partijen waren het eens, eind goed al goed dus?!

Niet helemaal zo bleek. In januari 2008 valt de nieuwbakken kraanmachinist uit met specifieke klachten. Die houden een tijd aan. Kan gebeuren natuurlijk en de werkgever voldoet aan zijn loondoorbetalingsverplichting bij ziekte. Althans tot eind juni 2008. Dan verklaart hij dat de termijn van 2 jaar loondoorbetaling is volgemaakt en er dus geen betaling meer volgt. Verbazing bij de werknemer die zich afvraagt waarop de werkgever dit statement baseert. Werkgever poneerde als standpunt dat de werknemer 2 jaar daarvóór was ziek geworden in zijn eigen werk als service medewerker. En dat ondanks de geslaagde re-integratie naar ander werk, het “eigen” werk als uitgangspunt gold. Na de eerste verbazing verhardden de standpunten enigzins en bleek de gang naar de rechter onvermijdelijk. Een rechterlijke macht overigens die zich ook weleens afvraagt waaral die zaken toch vandaar komen. Ruim 13 jaar geleden afficheerde heel werkend Nederland de privatisering van de Ziektewet en de Wet Uitbreiding loondoorbetalingsverplichting bij Ziekte (WULBZ dus) als een peulenschil. Eitje! Simpeler wet was nog niet eerder bedacht. De praktijk blijkt in de achterliggende jaren een heel weerbarstige……

De rechter van dienst die zich over deze zaak ontfermde moest de werkgever toch van een dwaalspoor helpen. Met het volle verstand had een ieder zich vanaf 15 oktober 2007 blij en verheugd gefocust op een nieuwe taak als kraanmachinist en dat mocht toch zeker als “ander” werk worden betiteld. De verwijzing naar de 1e ziektedag in 2006 toen nog in de functie van servicemedewerker kende geen grond. Zelfs een deskundigenoordeel van het UWV waarin, overigens bijna een jaar na de “goedkeuring” als kraanmachinist, is aangegeven dat kraanmachinist misschien weleens geen goed vak zou kunnen zijn, werd overboord gezwiept. Daarnaast ook nog het simpele gegeven dat er, ook al in goed overleg, vanaf 15 oktober 2007 tot januari 2008 sowieso geen sprake meer was van arbeidsongeschiktheid. De werknemer dus in het gelijk gesteld. Dat de verwarring rondom de WULZB ondanks alle goede bedoelingen soms nog hoogtij viert is evident.

Onze kraanmachinist zingt hopelijk weer het hoogste lied. Misschien horen we nog weleens van hem in een andere hoedanigheid. Gelukkig voor hem werd deze zaak geen tranentrekker. Die horen we al genoeg in ons kleine landje.

Premie online berekenen

Bedrijfsaansprakelijkheid - premie aanvraag Inventaris en goederen - premie aanvraag Gebouwen verzekering - premie Bedrijfsschade verzekering - premie aanvraag Bedrijfsrechtsbijstand verzekering - premie Cyber en DataRisk - premie Werkgeversaansprakelijkheid premies Adviseurswijziging bestaande verzekering Overzicht alle bedrijven verzekeringen