Branche

Verenigd onder franchiseketen Decision Assistance gaat een groep assurantietussenpersonen zich onttrekken aan de Wet Financiële Dienstverlening (WFD).
Zij gaan klanten bijstaan bij het maken van beslissingen over verzekeringen, zonder zich als bemiddelaar of adviseur op te stellen.

“We geven alleen een persoonlijke mening“, zegt de 69-jarige initiatiefnemer Klaas Hilberink uit Ede. Hij rept over zeker honderd intermediairs en sluit een aantal van duizend niet uit. (Bron AM)

Uit goede bron heb ik vernomen dat Klaas zelfs ondergronds wil gaan. Hij wil zo ontglippen aan de controlerende wettelijke organen.

De VVE (VerzekeringsVerzetsgroep Ede) zal snel kunnen uitgroeien tot een gevaarlijke horzel voor de gevestigde financiële orde. De onvrede is immers groot. Men sluit nu al niet uit dat men met sabotageacties de branche wil ontwrichten. Alhoewel Zalm geen reden ziet in te grijpen, mag verwacht worden dat de organisatie “in de gaten” wordt gehouden.

We zullen nog veel horen van deze Klaas Quichotte van de verzekeringswereld.
Ik ben Sancho Panza en sta helemaal (een paar meter) achter hem.

De Consumentenbond is boos dat de Wet Financiële Dienstverlening (Wfd) opnieuw is uitgesteld. “Al ruim anderhalf jaar wachten consumenten op deze wet.”
De Consumentenbond vindt dit onverteerbaar en wil dat Zalm zich exact aan 1 januari 2006 houdt.

“En geen dag later!”

Even nog voor de duidelijkheid: De Wfd moet er voor zorgen dat consumenten meer inzicht krijgen in het advies dat ze krijgen. Daar is een sjieke dure Wet voor opgetuigd met veel controles, administratieve eisen en toezichtorganen. Men verwacht echter dat dit zal leiden tot veel bureaucratie en juist meer onduidelijkheid.

Nu zegt de Consumentenbond dat de consumenten van de Consumentenbond al anderhalf jaar smachtend zitten te wachten
– op meer regels.
– op dat alles met alles kan worden vergeleken.
– op het naadje van de kous.
– op zoveel mogelijk informatie om elk advies te kunnen doorgronden.

Vreemd, mijn consumenten willen het advies gewoon op één A4-tje.

De Autoriteit Financiele Markten doet momenteel onderzoek naar vijf aanbieders van viaticale regelingen. Bij viaticale regelingen heeft de belegger een financieel belang bij het zo snel mogelijk overlijden van een andere partij, de verzekerde.

Terminale patiënten, zieken en bejaarden die hun levensverzekering te gelde willen maken, verkopen hun levensverzekering daarbij aan een bedrijf. Vervolgens biedt dat bedrijf beleggers de gelegenheid te beleggen in die regelingen. Het rendement is afhankelijk van het moment van overlijden van de verzekerde.

In de jaren-80 werd deze polisverkoop vaak gedaan door HIV patiënten tegen de hoogste bieder.

Dat werd voor een aantal beleggers een flinke zeperd. Veel HIV patiënten bleven jammer genoeg (voor de beleggers) langer in leven dan voorspeld. Zo heeft elk voordeel zijn nadeel.

Ik maakte bij Viaticale regelingen eerst een leesfout: ik dacht dat er stond: Vaticaan- regelingen.
Niet zo raar: een paus heeft immers een betere verbinding met daarboven, dan wij stervelingen. Het Vaticaan zou best eerder op de hoogte kunnen zijn van het overlijden van een verzekerde.

Dat is dan weer een typisch geval van voorkennis.

Gisteren meldde de SVB (Sociale Verzekeringsbank) dat één op de zeven AOW’ers wordt gekort op het overheidspensioen. Dat komt omdat zij tussen hun 15e en 65e een tijd lang niet in Nederland hebben gewoond. Het aantal 65-plussers met een lagere AOW-uitkering neemt snel toe. Dat blijkt uit cijfers van de uitkeringsinstantie SVB. Zij De SVB verwacht bovendien dat het aantal gekorte AOW’ers zal blijven stijgen.

Als je de SVB bekijkt, rol je van de ene verbazing in de andere.

Ze ontvangen jaarlijks een enorme stroom geld. Alleen al 24 miljard ( € 24.000.000.000,- ) aan AOW.
Het uitkeren van deze AOW doen ze nu zelf maar kan ook uitstekend door de Belastingdienst worden gedaan. Nu ontvangt iemand op 65 jaar van de SVB een briefje met de vraag op welk bankrekeningnummer het geld mag worden gestort. Dat is alles.

De SVB vraagt voor deze klus jaarlijks het lieve sommetje 275 miljoen euro. Niet slecht betaalt voor een organisatie die er pas dit jaar (!) in geslaagd is een matige nieuwsbrief te produceren.

Maar de mooiste blunder is toch wel hun eigen missie: “De SVB wil haar kerntaken goed uitvoeren en daar de beste in zijn.”

De beste van wie?

– Verzekeringen is flink provisie verdienen maar dat vertellen tussenpersonen nooit.
– U vraagt de slager toch ook niet hoeveel hij op zijn biefstuk verdient.
– De makelaars en notarissen verdienen vaak veel meer.
– De verzekeraars proberen assurantieadviseurs te lijmen met hoge provisies.
– U zou eens moeten weten wat verzekeraars eraan verdienen.
– Kijk maar naar die grote gebouwen.
– Het is ook altijd bruto terwijl er heel veel kosten vanaf gaan.
– Weet u hoeveel duiken op de Malediven kost?
– En al die congressen, software, cursussen en vergunningen?
– Duur personeel, lease auto’s en kostbare kantoorlocaties.

Hoeveel geld tussenpersonen verdienen aan polissen gaat een klant dus geen donder aan !

Tenzij een klant er natuurlijk om vraagt,
want dan vertelt elke tussenpersoon het altijd gewoon.

Anders is hij de klant kwijt.

24 september was de vice-voorzitter van de NVM , de heer Wim van Kampen, te gast tijdens de uitzending van Kassa. Onderwerp van gesprek was of makelaars voldoende de belangen van hun klanten behartigen. Naar aanleiding van het handelen van de VARA dient de NVM een klacht in bij de Raad voor de Journalistiek. Er zijn door Kassa insinuaties gedaan zonder deugdelijke onderbouwing. De NVM is van mening dat de uitzending getuigt van een populisme dat niet hoort bij een zichzelf serieus nemend consumentenprogramma. In het programma werd het boek “Makelaar of Maffia” besproken.

Wat een sufferds daar bij de NVM. Deze vice-voorzitter heeft blijkbaar nog geen kaas gegeten van media. Als je geschoren wordt Wim, door Kassa, Radar, Ook dat nog of een ander consumentenprogramma, dan moet je stil zitten en je niet bewegen.

Al jaren maken programma’s zoals Kassa en Radar met een vaste regelmaat gehakt van makelaars (en van verzekeraars en hypotheekadviseurs en tussenpersonen, etc…) En dat lukt ze soms heel aardig. Denk maar eens aan de Dexia-affaire.

Ik ben graag aanwezig bij die zitting van de Raad van Journalistiek.
De uitspraak zal ongeveer luiden: “Het programma Kassa heeft tijdens de uitzending het woord Maffia gebruikt; en dit is door Kassa onvoldoende onderbouwd.”

Van Kampen krijgt na afloop een schouderklopje van zijn andere Bestuursleden:
“Complimenten Wim, je hebt ons imago gered.”

Bob Veldhuis, de voorzitter van de branchevereniging NVA, heeft vorige week tijdens een congres het imagoprobleem van de verzekeringsbranche aan de kaak gesteld. Sleutelwoorden hierin zijn begrippen als vertrouwen, integriteit, kwaliteit en onafhankelijkheid. “Het leveren van diensten blijft een kwestie van vertrouwen en integriteit en dat is moeilijk te meten”.

Bob hoeft zich geen zorgen te maken over het imago probleem van de branche.
De branche staat als sinds mensenheugenis in een kwaad daglicht.
En dat zal door Bob zijn inspanningen en wensen niet veranderen.
Interpolis probeert het lovenswaardig met hun reclamecampagne “glashelder”.
Glashelder? Matglas!

Ik ben geen psycholoog maar ik betwijfel of dit beeld zal veranderen als de branche zich tiptop zal gedragen.
Je hebt in de samenleving altijd een schopstoel nodig.
Zonder verzekeringen zouden programma’s als Radar en Ook dat nog niet bestaan. De Consumentenbond zou ook een flink aantal leden minder hebben.

“We” zitten gelukkig niet alleen op de schopstoel. We hebben ook nog makelaars, notarissen en autoverkopers.

Het CBS geeft aan dat in de provincie Limburg dit jaar gemiddeld 8,2 uitkeringen voor arbeidsongeschiktheid verstrekt per 100 inwoners. Gemiddeld ligt het aantal uitkeringen in Nederland op 6,7. Het CBS kan niet verklaren waarom dit zo hoog is in Limburg.

Pakt u even een biertje of een glaasje wijn. We gaan even verzinnen waarom Limburgers vaker arbeidsongeschikt zijn. Ik hoop dat het paar onzin-redenen zijn.

Limburgers werken veel in Duitsland of België. Dan ben je dus al snel arbeidsongeschikt voor Nederlands werk.
Limburgers kun je niet verstaan en zijn daardoor voor veel werk arbeidsongeschikt.

Eén ding is zeker:
Als gevolg van de CBS cijfers is het te verwachten dat de arbeidsongeschiktheidsverzekering voor Limburgers 22% duurder wordt.

Vanaf 1 juli 2002 zijn alle aanbieders van een complex financieel product verplicht een Financiële Bijsluiter beschikbaar te stellen. In de Financiële Bijsluiter staan alle eigenschappen van het product beschreven waardoor men op een eenvoudige wijze inzicht krijgt in alle kenmerken en risico’s.Zo biedt Legal & General een beleggingsverzekering aan onder de naam Nova Garant Polis. Dit is een beleggingsverzekering met de bijbehorende koersrisico’s van dien. Maar hoe de beleggingsresultaten uiteindelijk ook zullen zijn, er wordt wel een garantiekapitaal aangeboden. Beleggen met een buffer zeg maar. Goed verhaal. Ik citeer de financiële bijsluiter:“De hoogte van de uitkering is afhankelijk van het behaalde rendement van het Staatsleningen Depot BP, doch bedraagt minimaal het garantiekapitaal als alle premies zijn voldaan”

Twee regels verder:

“De mogelijkheid bestaat dat: dit beleggingsproduct weinig of geen inkomsten zal opleveren; bij een ongunstig koersverloop tijdens de looptijd uw inleg geheel of ten dele verloren kan gaan”

Het lijkt erop alsof “alle eigenschappen van het product” als losse stukjes in de financiële bijsluiter zijn geklust (dan staat het er tenminste maar in, want dat moet) waarbij de “vergelijking op eenvoudige wijze” wat ondergesneeuwd is…Leg dit maar eens uit.
Vrij lastig.

 

Het Bureau Krediet Registratie (BKR) wil de gegevens over hypotheken van particulieren ook opnemen in zijn databank. De hypotheek is belangrijk om de kredietwaardigheid van iemand te beoordelen, zegt de directeur J. Lobstein.

De kredietwaardigheid beoordelen, zo noemt Lobstein het.
Maar consumenten worden door het BKR helemaal niet op kredietwaardigheid beoordeeld.
Ze kijken bij het BKR alleen maar of iemand een “persoonlijke” lening heeft en die netjes op tijd betaalt.

De huidige BKR gegevens zeggen geen zier over de kredietwaardigheid. Ze bezitten bij het BKR niet eens over inkomens- of vermogensgegevens of hypotheekinformatie. Het enige dat het BKR doet, is fungeren als een centrale database voor betalingsachterstanden.

Lobstein trekt dus een vele te grote broek aan. Voorlopig heeft hij niet meer aan dan een klein zwembroekje aan met een euro voor het betalingsachterstanden kluisje.